Откъс: „От колко време е в тази клетка? Поглежда си часовника, но това е безсмислено. Часовникът е механичен – още една вещ, която е взел за спомен от баща си – и е спрял на един и петнайсет. През деня или през нощта, не е ясно. А не може да си спомни кога за последно го е навил. Семейство Харис. Емили и Роналд. Или Робърт? Познава ги и това е малко зловещо, нали? „Напълно възможно е да се окаже зловещо“, мисли си той. Тъй като няма смисъл да вика и крещи в шумоизолирано помещение – а и така главоболието ще се разрази отново, – той сяда на дюшека и чака нещо да се случи. Чака някой да дойде и да му обясни какво, по дяволите, става тук."